بهبود فرایندهای بخش اورژانس با استفاده از شبیه سازی رایانه ای

زمینه: اورژانس بیمارستان ها با مسائل و مشکلات مختلفی مواجه هستند که عملکرد آن را تحت تاثیر قرار می دهد. عواملی مانند کمبود تخت های بستری برای بیماران پذیرش شده، ناتوانی بیماران در دسترسی منظم به مراقبت سرپایی و غیره منجر به شلوغی و ازدحام زیاد در بخش می شوند که در نتیجه باعث طولانی شدن زمان انتظار بیماران و طول مدت اقامت آنان برای دریافت خدمت و کیفیت پایین خدمات شده است. یکی از ابزارهای پرکاربرد در تحقیق در عملیات که به منظور مواجهه با این مسائل استفاده شده و در ادبیات نظری نمونه های آن فراوان یافت می شود شبیه سازی رایانه ای است. از این رو در پژوهش حاضر نیز از شبیه سازی برای کاهش این مشکلات و بهبود در فرایندهای جریانی بیماران در بخش اورژانس استفاده شده است هدف: در این پژوهش بهبود فرایند های جریان بیمار در بخش اورژانس بیمارستان هدف اصلی است. روش شناسی: برای مدل سازی فرایندهای جریان بیمار از شبکه های پتری رنگین، و برای شبیه‏سازی و بررسی سناریوهای گوناگون بهبود، از ابزار cpn tools استفاده شده است یافته ها: این پژوهش نشان می‏دهد که شبکه‏های پتری رنگین ابزاری توانمند برای مدلسازی فرایندهای جریان بیمار است. همچنین، 4 سناریو b، c، d، و e برای بهبود معیارهای عملکرد تعریف گردید. با مقایسه سناریوها و بر اساس منابع مورد نیاز و نتایج به دست آمده، سناریو e به عنوان بهترین سناریو برگزیده شد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می دهد که سناریوی برتر می‏تواند به بهبود فرایندهای جریان بیمار در اورژانس رهنمون گردد. همچنین، یافته های این پژوهش بیانگر این است که شبکه‏های پتری و شبیه سازی گسسته پیشامد یک ابزار توانمند تحقیق در عملیاتی برای بهبود فرایندهای درمانی است.